گزارش صعود تیمی از پزشکان کوهنورد ایلامی به قله4850 متری علم کوه
به نام آفریدگار هستی
گزارش صعود به قله علم کوه دومین قله بلند ایران بعد از دماوند (معروف به آلپ ایران)
هدف برنامه: صعود به قله علم کوه و گردشگری در منطقه کلاردشت
نوع برنامه: برنامه شامل دوقسمت
1_صعود سنگین به قله علم کوه
2_گردشگری در منطقه کلاردشت و رود بارک تا حصار چال و یخچال
سرپرست برنامه: دکتر محمد هادی سلمانی پور
تاریخ اجرا: ساعت 22 روز سه شنبه مورخ 17 مرداد ماه تا پایان روز جمعه 19 مرداد 97
نام منطقه برنامه : کلاردشت،مرزن آباد، روستای رودبارک.
گروه شامل دو تیم یک تیم هشت نفره آماده صعود به قله و یک تیم ده نفره گردشگری
نحوه دسترسی به روستای رودبارک: ماشین شخصی یا عمومی
🌹 در ونداربن جا برای استراحت و خواب رزو کرده بودیم .بنابر این با ماشین شخصی تا ونداربن رفتیم. از ونداربن با ماشینهای کرایه ایِ پاترول و نیسان بسمت تنگ گلو در ارتفاع حدود۳۲۵۰( نقطه شروع صعود به حصارچال و قله علم کوه)حرکت کردیم.باحدود ۵۰ دقیقه صرف وقت
اعضای تیم صعودکننده به علم کوه باید چهارشنبه شب به منطقه حصار چال می رسید و شب در آنجا کمپ می زد که به فضل خدا اینکار صورت گرفت. هر چند با تاخیر. شب در حصار چال چادر زدیم و خوابیدیم راس ساعت 6 صبح روز پنجشنبه با سرپرستی دکتر عباداله فلاحی استارت حرکت بسوی قله زده شد.از رود خانه عبور کردیم، به راه پاکوپ رسیدیم. شیب اول را پشت سر گذاشته، بعد از یکساعت و نیم به ابتدای شیب دوم که شیب تندی است رسیدیم.در اینجا بعد از صرف صبحانه و کم کردن لباس ها ،به سمت قله ادامه مسیر دادیم .
شیب تند و نفس گیر بود با دوستانی که بدلیل شب مانی در ونداربن، دیرتر صعود را شروع کردند، تماس گرفتیم.پیام دادن که شما حرکت کنید، ما خودمان را می رسانیم .راه پر پیچ و با شیب تندِ صعود را پی گرفتیم .هر چه ارتفاع می گرفتیم نفسها منقطع تر می شد و نفس کشید سخت تر،جدالِ اراده استوار همنوردان و سختی و خشونتِ پُر چالشِ مسیرِ صعود.جدالی که پیروز آن اراده همنوردان بود. به یال رسیدیم.در آنجا هم توقفی نمودیم و بعد از استراحت کوتاهی به راه خود ادامه دادیم تا حدودی همه چیز به خوبی پیش می رفت. قله نمایان بود. دسته دسته جمعیت کوهنوردان در حال صعود و فرود بودند. با چند مرحله استراحت کوتاه بقیه مسیر را طی کردیم .خدا را شکر مه نبود و هوا مساعد. زمانیکه به قله رسیدیم بعد از استراحت کوتاهی و عکس گرفتن منتظر ماندیم تا سه نفر از همنوردان که دیرتر شروع به صعود کردند برسند .از فرصت استفاده نموده چشم و دل را راهیِ شکارِ چشم اندازها ، نواحی زیبا و دل انگیز و چشم نواز قله شدیم .خوشبختانه هوا هم صاف بود.از روی قله یخچال علم چال در روبرو و قله های سیاه کمان و چالون کاملا مشخص بودند .همینطور شاخک های علم کوه شکوه بسیار زیبایی را به نمایش گذاشته بودند .
توقف برای ما فرصت خوبی بود در این هوای صاف و زلال آزاد کوه دماوند هم قابل مشاهده بود و خودنمائی می کرد. جای دوستان خالی بود . سه همنورد دیگر هم رسیدند.نمای روی قله به قدری زیباست که دوست داشتیم ساعت ها روی قله بمانیم. اما روی قله بصورتی است که جای نشستن ندارد و خطر آفرین هم هست. زیرا سنگ ها همه ریزشی و در زیر پا و پائین دست، دومین دیواره مرتفع ایران قرار دارد لذا دوستان همنورد باید در زمان گرفتن عکس دقت نمایند و به پرتگاه نزدیک نشوند. که خدای نخواسته اتفاقی پیش نیاید یا سنگی از زیر پا به سمت دیواره سرازیر نشود که محل صعود دیگر کوهنوردان و سنگنوردان می باشد .در هر صورت به ناچار باید با قله خدا حافظی می کردیم .بعد از استراحت و گرفتن عکس دسته جمعی راه برگشت را در پیش گرفتیم وقتی که به دو راهی رسیدیم بر خلاف میل باطنی و احساس خطر سقوط سنگ، از مسیر شن اسکی فرود آمدیم در حالیکه مسیر شلوغ بود و احتمال ریزش سنگ از بالا دست وجود داشت به سمت پائین در حال حرکت بودیم که ناگهان بر اثر آب شدن برف و لرزان بودن سنگها ریزش سنگ شروع شد که سنگ بزرگی بطرف یکی از همنوردان سرازیر شدکه اگر توان جسمی و آمادگی لازم نمی داشت شاهد اتفاق ناگواری می شدیم. خدا را شکر به خیر گذشت. توصیه می شود همنوردان در این فصل از این مسیر برگشت ننمایند هر چند مسیر شن اسکی با وجود برف و یخچال اطراف زیبا و تماشایی هستند اما خطرات خاص خود را دارند . بعضی مواقع در صورت کافی نبودن دید در این نواحی و مناطق پائین دست، گروهها مسیر اصلی را گم کرده و دچار مشکلات خواهند شد.
حال باید به حصار چال بازگردیم. برخی کوهنوردان یک شب دیگر در حصار چال استراحت می کنند وبرخی بلافاصله با جمع آوری وسایل به سمت تنگ گلو سرازیر می شوند .ما به حصار چال برگشتیم و تیم دوم هم تشریف آورده بودند در کنار هم تا ساعت 18 ماندیم. چون با راننده برای برگشت قرار داشتیم وسائل را جمع و جور کردیم.
و بطرف پائین راه افتادیم سر ساعت مقرر به ماشین رسیدیم و راهی قرارگاه ونداربن شدیم شب را در اتاقی که قبلا رزرو نموده بودیم خوابیدیم و روز جمعه 19مرداد ماه همگی به ایلام بر گشتیم
.باید در پایان از همه عوامل اجرایی تشکر و قدرانی نمائیم بخاطر اجرای زیبای این برنامه خوب .
از جوانا ن عزیز همراه ازبزرگان و پزشکان عزیز از پیشکسوتان ارجمند و از مسئولین تدارکات تشکر نمائیم
از خداوند متعال آرزوی سلامتی و طول عمر با عزت برای عزیزان خواهانیم
شاد و سرحال و پا به کوه باشید.
